Nú veit ég það.

Nú er ég eirðarlaus vegna þess að mér leiðist.  Ég hef lengi pælt í því af hverju ég finn oft fyrir eirðarleysi.  Hef aldrei vitað ástæðuna. En hana veit ég núna þar sem ég fékk smá fyrirlestur um "Leiða" í síðustu viku.

Leiði og eirðarleysi haldast nefnilega í hendur.  Ekki þó alltaf en oft.  Eirðarleysi er ákveðin tilfinning sem ég þarf að einbeita mér betur að framvegis vegna þess að þegar sú tilfinning poppar upp á yfirborðið þá er undirmeðvitundin að benda mér á að mér leiðist.  Svo einfalt er það!  

Þetta er svipað og með kvíða, stundum finnur maður fyrir honum án þess að átta sig á af hverju hann er til staðar.  En það er alltaf einhver orsök, bara misjafnt hversu langt maður þarf að leita til að finna hana.  Undirmeðvitundin er nefnilega merkilegt fyrirbæri að mínu mati.

Eins og í mínu tilviki þá er áhugamálið mitt krosssaumur sem ég dunda mér mikið í þegar ég er heima.  Að sjálfsögðu er ég ekki alltaf í stuði fyrir handavinnuna en þegar mér leiðist þá reyni ég mitt allra besta að taka í krosssauminn því ég nenni ekki að láta mér leiðast allt of lengi.  Aftur á móti koma tímabil sem ég finn fyrir miklu eirðarleysi með leiðanum og nenni þá ómögulega að taka upp handavinnuna sem ég hef hingað til ekki skilið þar sem krosssaumur er það skemmtilegast sem ég geri.

En þá er vandamálið það að mér leiðist einfaldlega það sem ég er að sauma þess vegna er ég stundum heila eilífð með ákveðin saumaverkefni og finn fyrir ákveðinni kvöð að komast í gegnum verkefnið. 

Sem betur fer hefur það ekki gerst oft.  7-9-13.  Er þó reyndar í þessum aðstæðum núna en verkefnið er langt komið.  Sé fyrir endanum á því.  Saumaði á mánudagskvöldið í nokkra tíma, ætla reyna endurtaka leikinn í kvöld. Ætla vera búin með verkefnið eigi seinna en 1.júní.

Athugasemdir

[Pabbi (IP-tala skráð) 13.5.2015 kl. 13:58]

Fróðlegt og áhugavert